در نیكى و بدى حقیقى

380.وَ قَالَ (علیه السلام) :مَا خَيْرٌ بِخَيْرٍ بَعْدَهُ النَّارُ وَ مَا شَرٌّ بِشَرٍّ بَعْدَهُ الْجَنَّةُ وَ كُلُّ نَعِیمٍ دُونَ الْجَنَّةِ مَحْقُورٌ وَ كُلُّ بَلَاءٍ دُونَ النَّارِ عَافِيَةٌ .

امام علیه السّلام (در نیكى و بدى حقیقى) فرموده است : 1-خوشى و نیكى (سود دنیا) كه پس از آن آتش باشد (موجب كیفر الهىّ گردد در حقیقت) خوشى و نیكى نیست، و ناخوشى و بدى (سختى دنیا) كه پس از آن بهشت باشد (در حقیقت) ناخوشى و بدى نیست، 2-  و هر نعمتى پائین تر از بهشت كوچك و بى اهميّت است، و هر بلاء و گرفتارى كمتر از آتش آسایش و آسودگى است (زیرا نعمتى را نعمت توان گفت كه پى آن كیفر نباشد و سختى را سختى توان دانست كه پى آن آسایش همیشگى نباشد).